Η επίσκεψή μας στο ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ κάθε χρόνο το μήνα Δεκέμβρη, τότε που η επισκεψιμότητα είναι μικρή και κάθε φορά σε νέα Μοναστήρια, σχετίζεται, πέραν της συνάντησης των φίλων από πολλά μέρη της Ελλάδας και με την αναζήτηση της Ελληνικής Παράδοσης, του Ελληνικού Πολιτισμού, της Ελληνικής Φύσης και της Θρησκείας, με μια έκφραση του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ BRAND NAME.
Και λέω «Ελληνικού Brand Name» διότι παρά το μωσαϊκό των επιρροών και όλων των άλλων, μας ενδιαφέρει να ξαναανακαλύψουμε κυρίως τι είναι εκείνο το «Ελληνικό» που αξίζει σήμερα ως Έλληνες να διατηρήσουμε ως «άξιο» για to rebranding μας.
Οι σκέψεις μας πολλές και όταν μπαίναμε και όταν βγαίναμε από έναν τόπο που διατηρεί την ανεξαρτησία του χωριζόμενος από την Ελλάδα με τελωνείο.
Αυτό που διαπιστώνουμε ως περιπατητές, περιδιαβαίνοντας τα πανέμορφα μονοπάτια του, είναι ότι το Άγιο Όρος με τον Άθωνα και την απέραντη θάλασσα είναι μια μικρογραφία ολόκληρης της Ελλάδας.
Σε μικρές μόνο αποστάσεις το περιβάλλον και οι υψομετρικές αλλάζουν συνεχώς δίνοντάς σου απίθανες εικόνες. Σκήτες βρίσκεις παντού που οδηγούν στα εντυπωσιακά μοναστήρια. Κάποιον θα συναντήσεις στον δρόμο , κάποια κουβέντα θα ανοίξεις .
Μια όμως απ΄αυτές τις κουβέντες με προβλημάτισε:«...Όσοι έρχονται εδώ κάτι αναζητούν. Κανείς δεν έρχεται έτσι.. τους οδηγεί η πίστη ότι θα βρουν κάτι…» μας είπε κάποιος διαβάτης βυθισμένος στις θύμισες του.
H έντονη πίστη που συναντάς εδώ σου οδηγεί την σκέψη στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία, την εποχή που το Brand Name της χώρας ήταν συνώνυμο με την δύναμη και την κορυφή των Τόπων. Ο κοινός δεσμός Ελλήνων, Βουλγάρων κα. ήταν η Κοινή Πίστη στην Ορθοδοξία. Όχι κατ΄ ανάγκη και μόνο ως θρησκεία αλλά ως διαχωρισμός των γνωρισμάτων και χαρακτηριστικών. Άπιστοι άρα άξεστοι και πρωτόγονοι.
Το Όρος είναι ένας τόπος που η παράδοση του, ή η παράδοσή της χώρας μας, σε κάνει δυνατό στο να ελπίζεις και ο κύκλος της θρησκευτικής τελετουργίας που συμμετέχεις στη διάρκεια της παρουσίας σου εκεί, σε ένα χρόνο που διαφέρει και ως προς την ώρα αλλά και ως προς τη μέρα σε ξαναβάζει αναγκαστικά σε εσωτερικό διαλογισμό.
Άνθρωποι που τάχθηκαν στην πίστη, στο ωρολόγιο πρόγραμμα, στην προσευχή και στην διακονία σε υποδέχονται και άλλοι που βρίσκονται σε αναζήτηση της πίστης και του σκοπού τους σε προβληματίζουν.
Το Άγιο Όρος τα τελευταία χρόνια ανοικοδομείται με εντατικότατους ρυθμούς. Φαίνεται να ετοιμάζεται για κάτι που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε. Στην ανοικοδόμηση μάθαμε να είμαστε απλά επιφυλακτικοί και όχι αρνητές μετά και την ιστορία της χώρας μας που έδειξε πως μετά τα ωραία κτήρια και τις υποδομές δεν έρχεται κατ΄ ανάγκη και η ανάπτυξη ή η «αύξηση» της πνευματικότητας- θρησκευτικότητας για την προκειμένη περίπτωση .
Δεν μπορούμε όμως να μην πούμε ότι η απαραίτητη ανακαίνιση και ο καλλωπισμός συμπαρασύρει πολλές φορές την Απλότητα και την Ταπεινότητα.
Συμπερασματικά θα πρέπει να αναφέρουμε ότι όποιος θέλει να ασχοληθεί με το branding ενός ελληνικού τόπου θα πρέπει να νιώσει τις ρίζες της παράδοσης του Έλληνα και να επισκεφτεί το Άγιο Όρος χωρίς δισταγμούς, δογματισμούς και υπεκφυγές.
Εκεί μέσα στους πάπυρούς του βρίσκεται το πνεύμα της Ελλάδας. Ο τόπος αυτός γνώρισε λεηλασίες αλλά διατήρησε την εξέλιξη της χώρας χωρίς την διακοπή των τετρακοσίων και πλέον ετών. Εκεί μόνο συνεχίσθηκε το Ελληνικό brand name για πάνω από 4.000 χρόνια!!!!
Για μας είναι πρόκληση να διδαχτούμε απ΄ αυτόν, να πατήσουμε στα χνάρια της Ελληνικής Παράδοσης και να προσπαθήσουμε ώστε αυτός ο τόπος να μην μείνει ό μοναδικός Ελληνικός θύλακας Πνευματικότητας, Ταπεινότητας και ταυτόχρονα Περηφάνιας, τα συστατικά δηλαδή του Ελληνικού Brand Name.
Γιατί , αυτό που μου δίδαξε περισσότερο αυτό το ταξίδι, είναι ότι το Άγιο Όρος με την ταπεινότητά του και την υπομονή του, τις καλές και τις κακές εποχές του, γνωρίζει με πείσμα να διατηρεί την ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ του και την ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ στο πέρασμα των αιώνων.
Ο επανασχεδιασμός λοιπόν του Ελληνικού Brand Name θα πρέπει να ξανασυνδεθεί με το Άγιο Όρος που για πολλούς είναι το λίκνο της Ορθοδοξίας και για τους υπόλοιπους η Πνευματική Ελλάδα των 4.000 χρόνων Ιστορίας.
